اثربخشی آموزش کنش های اجرایی بازداری و برنامه ریزی-سازماندهی بر کاهش نشانه های اختلال adhd و پرخاشگری کودکان مبتلا به اختلال adhd-c

هدف از پژوهش حاضر آموزش کنش های اجرایی بازداری و برنامه ریزی-سازماندهی مبتنی بر قصه درمانی به کودکان مبتلا به اختلال adhd-c می باشد. بدین منظور تعداد 20 کودک مبتلا به این اختلال در گروه سنی 8-11 سال به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای داده شدند. سپس دو گروه توسط پرسشنامه های پرخاشگری، snap-iv و خرده آزمون مازهای وکسلر و نیز آزمون های رایانه ای برج لندن و استروپ مورد ارزیابی قرار گرفتند. در مرحله بعد گروه آزمایش طی 15 جلسه آموزش کنش های اجرایی را توسط رویکرد قصه درمانی دریافت نمودند. در پایان دروره مداخله دو گروه مجدد توسط آزمون های یاد شده مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های حاصل از پژوهش توسط نرم افزار آماری spss و آزمون های کوواریانس تک متغیره و چند متغیره و نیز تحلیل کواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر این امر است که آموزش کنش های اجرایی بازداری و برنامه ریزی-سازماندهی منجر به کاهش نشانه های اختلال adhd آزمودنی ها شده است. همچنین این آموزش در کاهش نشانه های پرخاشگری کودکان نیز تأثیر معناداری داشته است. از دیگر نتایج این پژوهش می توان به اثربخشی آموزش کنش های اجرایی بازداری و برنامه ریزی-سازماندهی در بهبود کنش وری در کنش های بازداری و برنامه ریزی-سازماندهی اشاره نمود.